กาลครั้งหนึ่ง...
นายรักษวิชช์ ปรัสพันธ์ |
นายรักษวิชช์ ปรัสพันธ์ หรือที่ใครๆเรียกว่า 'ฟลุค' ได้ลืมตามองดูโลกอันกว้างใหญ่ใบนี้ในวันพฤหัสบดีที่ 25 เมษายน 2534 มีคนหลายๆคนสนใจกับคำว่า "รักษวิชช์" และมักจะเขียนผิด อ่านผิดกันอยู่เสมอ ก็เลยจะเล่าแจ้งแถลงไขให้ฟัง
รักษวิชช์ (รัก-สะ-วิด) เกิดจากคำว่า รักษา + วิชา
แปลว่า ผู้รักษาวิชา
เลยมีคนมองต่อว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรือป่าว? ที่มีคนชื่อนี้แล้วเรียนจบมาเป็นคุณครูสอนหนังสือ เป็นเรื่องที่แปลกและบังเอิญจริงๆหรอ!! นั้นสิครับ!! ตัวผู้เขียนเองก็ยังสงสัยอยู่เหมือนกัน และนั้นก็ทำให้ผู้เขียนได้มาศึกษาต่อที่ มศว คณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป(กศ.บ. 5 ปี) โรงเรียนฝึกหัดครูชั้นสูง เรียนครูที่ไหนก็ไม่ภูมิใจเท่า มศว
ความหลังฝังใจ...
โดยความเป็นจริงแล้วผู้เขียนน่าจะได้อยู่เป็นคนชลบุรี เพราะม๊าเป็นคนชลบุรีโดยกำเนิด แต่ว่าป๊าบ้านอยู่อุบลฯ จึงทำให้ผู้เขียนต้องย้ายไปเป็นเด็กบ้านนอก และเริ่มเรียนที่อีสาน คือ จ.ศรีสะเกษ เพราะว่าป๊าได้รับเข้าบรรจุเข้าเป็นข้าราชการครูที่ศรีสะเกษ แล้วม๊าก็สอบบรรจุเข้ารับราชการครูในเวลาต่อมาและย้ายไปอยู่กับป๊าที่ศรีสะเกษ ผู้เขียนจึงได้ซึมซับประเพณีอีสานตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาและมีอีกหนึ่งความไว้วางใจที่ได้รับการคัดเลือกจากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาวฟ้าเหลือง ให้ดำรงตำแหน่งประธานคณะกรรมการสภานักเรียนประจำปีการศึกษา 2551 โดยเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ ของทางโรงเรียนอีกมากมาย และสำเร็จการศึกษาตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน ช่วงชั้นที่ 4 ด้วยผลการเรียนเฉลี่ย 3.35 ส่งผลให้ผู้เขียนได้มีโอกาศสมัครเข้าสอบคัดเลือกในระบบสอบตรงของ มศว และได้ผ่านการคัดเลือกเข้าเป็นนิสิตใหม่ มศว ในสาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป หลักสูตร กศ.บ. 5 ปี คณะวิทยาศาสตร์ รุ่นที่35 ในที่สุด..
ก้าวแรกสู่บ้านหลังใหม่...
บ้านสีเทา-แดง มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร ในรุ่นที่ 62 คณะวิทยาศาสตร์ รุ่นที่ 35 สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป รุ่นที่ 9 ได้รับความอบอุ่นตั้งแต่ก้าวเข้ามาในมหาวิทยาลัยโดยความดูแลของคณะครู-อาจารย์ รวมถึงรุ่นพี่อีกมากมายมาคอยดูแลเหมือนกับเป็นน้องแท้ๆของตัวเองการเดินทางเข้ามายังมหาวิทยาลัยครั้งแรกก็ต้องพบกับความสับสนและวุ่นวาย ซึ้งเป็นช่วงที่มีการปรับปรุงภูมิทัศน์ของมหาวิทยาลัยหลายๆอย่าง มองหาตึกของคณะอย่างยากลำบาก ทั่งความแออัด และฝุ่นควันจากการก่อสร้างต่างๆ แต่ก็มีพี่ๆที่ค่อยต้อนรับเป็นอย่างดีกระจายอยู่โดยรอบมหาลัย ทำให้ผู้เขียนรู้สึกถึงความอบอุ่นตั้งแต่แรกเข้าจริงๆ
ในการปรับตัวที่ยากสำหรับการเป็นนิสิตรุ่นใหม่ ทำให้ผู้เขียนกลายเป็นคนที่ชอบมองโลกในหลายๆ มุมมอง เป็นคนมองโลกในแง่ดี ชอบเป็นผู้ให้มากกว่าเป็นผู้รับ และด้วยเหตุผลที่มีหอพักอยู่ติดมหาลัย จึงได้รับเลือกให้เป็นประธานสาขาวิชา(ในช่วงแรกๆ) ต่อมาการปรับตัวเริ่มเป็นปัญหาทำให้ต้องออกจากการเป็นประธานสาขาวิชาอยู่ช่วงหนึ่ง การที่ได้มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้นทำให้คิดที่จะเปลี่ยนตัวเองให้มีประโยชน์มากขึ้น ซึ่งเป็นการเรียนรู้อีกหนึ่งวิชาที่คิดว่าเป็นสิ่งที่ต้องกอบโกยให้มากที่สุดในขณะที่ยังศึกษาหาความรู้อยู่ นั่นคือ วิชาชีวิต การทำงานร่วมกับผู้อื่น
การเสียเปรียบ... คือความเสียสละ
จริงหรือ? เป็นบทความที่ต้องหาคำตอบ
ความรู้ไม่ได้มีอยู่แค่ในห้องเรียนเสมอไป จงตั้งใจที่จะแสวงหาความรู้ใหม่ๆอยู่เสมอ
ทั้งเล่ห์เหลี่ยม มุมมอง ความแตกต่างที่ต้องเจอ จงกล้าเสมอที่จะเผชิญปัญหาและความจริง..
ติดต่อผมได้ที่
E-mail : fluke-21608@hotmail.co.th
Facebook : http://www.facebook.com/swiss.swu